Sinds zeer lange tijd kon ik eindelijk al wandelend met mijn ligrolstoel even op bezoek bij mijn ouders. Wat was dat een zegen en wat heb ik daar enorm van genoten! Zomaar gewoon, weliswaar samen met een verzorger die mij rondrijd, naar buiten kunnen, wat is dat geweldig.
Eindelijk weer eens wat anders dan die vier muren, die ik ondanks mijn vergeetachtigheid van millimeter tot millimeter in mijn hoofd heb zitten. Wat een enorme vrijheid ervaar je dan en wat een enorme vreugde en dankbaarheid had ik in me op dat moment. Wat ik wel moeilijk vond was de confrontatie met de vele prikkels die in alle heftigheid op mij afkwamen. Waarvan het enorme heftige licht wel de pittigste was van alle prikkels. Het licht kwam dus wel even binnen bij me. Om dit een beetje te verhelpen had ik mijn donkere (overzet) zonnebril opgedaan maar deze zorgde op dat moment maar een kleine verbetering. De prikkel van het licht was zo heftig dat ik zelfs met zonnebril amper mijn ogen open kon houden, laat staan zonder, maar dat zie je wel aan mijn dicht geknepen ogen op de foto met mijn ouders! Mijn ogen zijn meer dicht dan open. Ik had mijn zonnebril met zogoed kunnen ophouden dan had je misschien nog wat gezien van mij ogen😋. Doordat het licht buiten veel feller was, waren de kleuren veel intenser waren en veel dieper. Hierdoor kon ik (Ondanks het felle licht) wel onwijs genieten van het prachtig schouwspel aan kleuren. Het was zo fijn, zo bijzonder, zo mooi om weer een onderdeel Van Gods schepping te mogen zijn
Het veroorzaakte warme gevoelens van blijdschap, genot en voldoening, Logisch dat ik het er dan ook zonder moeite voor over had om mijn grenzen te overschrijden. Dat ik daar de rekening nog wel voor gepresenteerd zou krijgen begreep ik ten volle. Maar dat maakte Op dat moment niks uit want ik kreeg er zo veel moois voor terug!
En ach, momenteel mag het binnen niet eens omdat ik nog tot de kwetsbare groep behoor. Pa en ma ik vond het onwijs leuk om jullie eindelijk weer eens te zien wel moeilijk hoor dat wij ons aan die 1,5 m moeten houden. Maar weet ik bedoel het goed, het is om jullie te beschermen en het zorg personeel te beschermen en ok ook een beetje voor mezelf dan, al zit ik daar nog het minst over een eerlijk gezegd. Hopelijk kan ik jullie snel weer bezoeken!
Het mooiste en fijnste van alles was wel dat ik mijn ouders weer eens kon bezoeken. Op deze manier kon ik bij mijn ouders voor de flat met mijn ouders veilig op het speelplaatsje zitten en liggen . Ik had echter nooit verwacht dat mijn Pa terwijl hij net twee zware operaties had gehad ook bij ons zou komen zitten! Want hij was nog helemaal niet in orde dat was goed te zien. Maar net als mijn moeder was hij natuurlijk hartstikke blij dat hij mij eindelijk weer is een keer kon zien en dat liet hij voor geen goud voor mij gaan maar dat betekende wel dat hij net als ik, zijn grenzen moest overschrijden. Mijn hart scheurde in tweeën als ik hem zag lopen. Hij was ineens zo’n oude man geworden. Mijn arme lieve pa. Ik vind het vreselijk dat hij nu zo ernstig ziek is. Zou het liefste zijn lijden van hem overnemen. Maar zoals bijna bij iedereen... ouderdom kom met gebreken. Dat mijn pa ondanks de energie die het hem koste maar die eigenlijk niet had er toch gezellig bij kwam zitten maakte mij trots en blij. Trots omdat hij mijn vader is en blij omdat hij eindelijk weer vlak bij me was. Want je ouders niet kunnen zien omdat je in isolatie moet leven is één ding, Maar je vader niet kunnen zien terwijl hij zo ziek is is nog veel moeilijker. Dus je snapt wel hoe blij ik was! Wat een geweldig hulpmiddel is mijn ligrolstoel toch voor mij en wat een geweldige mogelijkheden geeft mij dit weer terug. Want hoe lang is het niet geleden dat ik met een rolstoel weer al wandelend mijn ouders kon bezoeken! Ik weet het niet eens precies meer hoe lang dit gelede is... ik kan je wel vertellen dat dit vele jaren al onmogelijk was tot mijn (en dat van mijn ouders) grote verdriet! Door mijn ligrolstoel krijg ik de kans mijn kleine wereldje weer wat uit te breiden. Tuurlijk zal ik lang niet overal naar binnen kunnen, maar met mooi weer kan je het ook buiten heel gezellig hebben hoor!
Reactie plaatsen
Reacties