Ik ga slapen, ik ben moe,
‘k sluit mijn beide ogen toe
Here houdt ook deze nacht,
over mij getrouw de wacht.
‘t Is misschien wel wat kinderachtig, Vader,
dat ik met dit gebedje tot U nader
maar ach, ik ben zo moe, mijn denken schijnt verstard
en ook mijn bidden wordt dan zo verward.
Ik zou zo graag met juichende gebeden
met lof en dank tot voor U zijn getreden
Inplaats van als een kind, dat zijn gebedje zegt
En zich dan uitgeput te slapen legt.
Maar ‘t is zo moeilijk „groot” te moeten wezen,
te moeten hand’len zonder ooit te vrezen
terwijl je zo oneindig moe bent en verward
en snakt naar rust voor ‘t razend kloppend hart.
Dan is er in je denken slechts een zuchten
om even alle „groots” zijn te ontvluchten
om even weer te zijn het moegespeelde kind
dat rust — en tere zorg bij Vader vindt.
Oh Heer, vervul toch mijn verlangen
wil mij geheel en al omvangen
met Uwe rust en leg ook mijn gedachten stil
Ik vraag het U, om Jezus Christus wil.
Amen
Reactie plaatsen
Reacties