In het ziekenhuis...

Aan het eind van de ochtend van 3 juli belde de huisarts mij met slecht nieuws; ze had de uitslag van mijn bloed binnen gekregen. Daaruit bleek dat mijn natrium gevaarlijk laag was. Dit betekende dat ik naar het ziekenhuis moest voor een zoutinfuus, shit!

Samen met mijn verzorgsters en mijn ouders melde ik mij een tijdje later op de eerste hulp van het groene hart ziekenhuis (waar het zoals gewoonlijk lekker druk was).

Na de gebruikelijke onderzoeken en een bloed en urine onderzoek, moest ik wachten. Dit duurde een hele poos. Ook ditmaal bleek dat mijn natrium gehalte gevaarlijk laag was. Dus ik kreeg een bedje boven. Echt blij was ik er natuurlijk niet mee maar het moest even gebeuren. 

Boven op de afdeling is het infuus aangebracht en werd ik regelmatig gecontroleerd. Er werd een paar keer bloeddruk opgemeten, temperatuur opgenomen, zuurstof en hartslag gemeten. 

Ook werd er na het zoutinfuus weer bloed geprikt. Hierna moesten we weer 2 uur wachten, toen kreeg ik de uitslag. Bloedwaarden waren iets gestegen waardoor er even geen zak zout aan hoefde. Eerst wilde ze morgen weer prikken om goed te kunnen oordelen. 

Gelukkig hoefde ik niet alleen te blijven, ik kreeg een kamer waar ook mijn moeder samen met mij kon slapen. 

Vannacht veel onrust in mijn hoofd, door alle prikkels en gebeurtenissen van de dag en de prikkels die het ziekenhuis in de nacht met zich medebrengt. Mijn moeder had in tegenstelling tot mij nergens last van en heeft dan ook de hele nacht als een varkentje liggen knorren.

Inmiddels is het weer bijna tussen de middag. Vanochtend vroeg werd er weer bloed geprikt zodat ze de waarde konden bepalen, helaas wacht ik nog steeds op de uitslag. Ik ben benieuwd! Als die goed is mag ik misschien wel naar huis, dus duimen maar.

Wordt vervolgd.....

Inmiddels is het bijna 18uur en is er vanmiddag van alles getest en is het duidelijk geworden dat niet alleen mijn natrium te laag is maar ook mijn cortisolwaarden. Vooral mijn armen hebben er zwaar onder te lijden gehad. Ze zijn werkelijk helemaal lek geprikt en uitgewrongen. Ze moesten een hoop bloed hebben en mijn aderen hadden zoiets van ‘bekijk het maar’. Maar het is uiteindelijk gelukt!

Ik heb een onderzoek gehad dat bepaald hoe de aanmaak van cortison wat aangemaakt wordt door het bijnierschors. Morgen krijg ik hier de uitslag van, ik ben echt heel erg benieuwd!

Zonet heb ik al een injectie hydrocortison gekregen. Dit omdat er een verdenking van Addinson. Afwachten. 

Als dat het niet is dan blijven ze doorzoeken want het natrium blijft terugzakken na een zoutinfuus! Hoop echt dat het niet te lang gaat duren. Wil terug naar mijn beestjes...

Ik ben nu heel erg moe van alles wat er vandaag gebeurd is en misschien ook omdat ik gewoon toch niet helemaal lekker ben. 

Ik ben benieuwd wat ik morgen te horen krijg, hopelijk weet ik morgen weer. 

Je zou me erg kunnen steunen door mij een kaartje te sturen. Stuur dit naar:

Groene Hart Ziekenhuis

kamer B409

Bleulandweg 10, 2308 HH GOUDA

Of stuur een kaartje naar mijn huisadres of het adres van mijn ouders.

word vervolgd....